Bana göre Anayasanın 90. maddesindeki değişiklikle temel hak ve özgürlüklere ilişkin milletlerarası antlaşma hükmü ile anayasa hükmü aynı düzeye gelmiştir. Bir konu hakkında birbiriyle çelişen hükümler içermesi halinde iptal gibi yollara başvurulamayacağı açıktır. Ancak ben de akıllarda şu hususu açıklığa kavuşturmak istiyorum: Anayasanın halen çeşitli maddeleri de birbiriyle çelişir durumdadır. Gerçek bir hukuk devleti her antlaşmayı onaylamaz ancak onayladıklarını da gerçekten uygular ve iç hukukuyla uyumludur ya da uyumlu hale getirir. Ancak Türkiye hem rejimi ve temel tercihleriyle uyuşmayan antlaşmalara imzasını koymakta ısrar etmektedir hem de iç hukukunda farklı düzenlemelerle antlaşmayı uygulamamaktadır ve hukuk uygulayıcılarını bir çıkmazın içine sürüklemektedir. Ancak bana göre kişinin hak ve özgürlükleri olarak düzenlenen temel haklar konusunda bu hakları zedeleyen hükmün ister bir antlaşma maddesi olsun isterse anayasa hükmü olsun görmezden gelinerek uygulanmaması gerekir. Ama eğer bu hak uluslararası temel haklar metinlerinde öngörülmeyen Türkiye Cumhuriyeti'nin kendi tanıdığı haklar grubu içindeyse sosyal güvenlik veya konut hakkı gibi haklar bakımından anayasa hükmüne öncelik tanınmalıdır.