Arsızlık diye buna deniyor sanırım…
Daha birkaç gün önce çok sevdiğim yağmur yüzünden olan sel felaketi ile bir arkadaşımın başına gelen olay beni çok üzdü ve buraya yazmamaya karar verdim.
Burası ile sel’ in tabi ki bir alâkası yok ama ben yağmura karşı böyle tepki göstermek istedim belki.
…Sanırım…
Dün akşam bir de baktım ki, yazıp göndermişim bile …
Bugün sabah saat 7.30 sıralarında da işe giderken şarkı söylediğimi fark ettim.
Hem de ne biliyor musunuz?
“Şakşuka, şakşuka, şakşuka ,şaka da ŞUKA!!!!!
Her şeyi ne kolay unutuyoruz diye düşündüm. ...
Mesai başladıktan sonra hakim beyin rahatsızlandığını ve gelemeyeceğini öğrendim.
Komisyonu arayıp duruşmaya kimin çıkacağını sordum.
Yayla ….. dediler. (Soy ismi bende kalsın)
En son kararname ile gelen hakimlerin hiçbirisi ile henüz tanışmadığımı söylemeliyim bu arada.
Ben duruşma dosyalarını yüklenip Yayla beyin odasına gittim. Odasında yoktu.
Henüz gelmemiştir deyip kaleme döndüm ve biraz bekleyip tekrar gittim; kapısını çaldım.
Yunus abi’ m “Reis beyin odasında” dedi.
Ben duruşmaya bir an önce başlayıp bitirme derdinde Yayla beyi bilgilendirmek için Reis bey in kapısını çalıp girdim. İçeride birkaç kişi vardı.
Reis bey” gel Işıl” dedi.
“Afedersiniz reis bey, Yayla beye bizim duruşmaya çıkacağını haber verecektim” dedim.
Reis bey yanındakilere bakıp güldü.
Dün akşam işten çıkarken çarptığım topluca kadını o sırada gördüm, ona döndü ve “Yayla bey duydunuz mu?” dedi.
Bir kahkaha koptu.
Sonra bir şey dedim mi demedim mi bilmiyorum, çıkmışım.
Öğleyin çıkarken Reis bey “Afiyet olsun Işıl, bitirdiniz mi Yayla beyle duruşmayı “