Sevgili arkadaşlar bildiğiniz üzere günümüzün en büyük sosyal sorunlarından biri boşanma. Boşanma, önce sadece iki kişi arasında görünen ama daha sonra, çocuklar başta olmak üzere, eşlerin ailesi ile birlikte birçok insanın bir anda kendisini bu tatsız halka içerisinde bulduğu sosyal ve hukuki olgu. Geçmiş yıllarda bir boşanma görüşmesinde, davacı müvekkil, boşanmayı isteme nedenlerini sorduğumda; "İçimdeki aşk bitti. O artık sadece arkadaşım, bu yeterli değil mi gerçekten" diye sorduğunda aslında büyük ölçüde haklı olduğunu düşünmüştüm. Şimdi bu konudaki görüşlerinizi almak istiyorum. Gerçekten eşlerden birinin karşı tarafa olan aşkı veya sevgisinin bitmesi bir boşanma nedeni olarak kabul edilmeli mi? Yoksa aşkı biten eşi, çocukları ve aile birliğinin selameti için, bir ömür, arkadaşı gibi gördüğü (en iyi ihtimalle arkadaşı gibi) karşı cinsle karı-koca ilişkisini yürütmesi konusunda devletin gücünü kullanıp boşamamalı mıyız? Bu kaotik durum için ne dersiniz?