Aynı konunun döviz alacağına (3095 s. Kanun m.4/a) uygulanacak faiz kısmı ile sitede yapılmakta olan bir tartışmaya (http://www.turkhukuksitesi.com/showthread.php?t=82846) verdiğim yanıtı buraya da aktarmak ve Yargıtay'ın görüşünü eleştirmek isterim:



Yasa koyucunun amacı, döviz alacaklısına kavuşabileceği "en yüksek oranda" faiz hakkı tanımaktır.

Yargıtay'ın (kamu bankalarınca) "fiilen uygulanan" faiz oranına atıf yapması son derece dayanaksız bir düşüncedir.

Yargıtay'a şunu sormakla başlayabiliriz:

"Kamu bankalarınca 100-USD'a fiilen uygulanan faiz oranını mı esas alalım yoksa 100.000.000,00-USD'a fiilen uygulanan oranı mı?"

Sevgili Yargıtay, bu iki örnekteki faiz oranının aynı olacağını mı zannediyorsun?

Kamu bankaları işte tam da yukarıdaki örnek için şu skalayı hazırlarlar ve derler ki:

"Ey vatandaşlar ve mudiler. Ben dolara en az %1 en çok da %7 faiz veriyorum, ona göre... Haberiniz olsun"

Siz bu bankaya elinizde 100-USD ile gider ve "bir yıllık vadeli hesap açmak istiyorum" derseniz şube size %1 faiz ile hesap açar.

Siz aynı şubeye 100.000.000,00-USD ile giderseniz, kırmızı halı karşılamasının yanı sıra size %7 faiz verir...

O yüzden Yargıtay'ın "ilan edileni bırak, fiilen uygulanana bak" argümanı son derece hatalıdır.

Fiilen de kime göre fiilen, kaç paraya göre fiilen...

Aslonan, kamu bankalarınca ilan edilmiş ve TCMB'nca derlenip yayımlanan oranlardır.

Diye düşünüyorum ben...