Dava açılmadan evvelki avukat- müvekkil arasında geçen görüşmeler burada gösterilecek tavrı belirler. Müvekkil gelip haksız da olsa savunulmayı istememiş, haklı olduğunu ifade etmişse ve ilerleyen zamanlarda somut gerçeklerle haksız olduğu ortaya çıkmışsa, müvekkilin kendisini yanıltmış olduğu da ortaya çıkacağından müvekkiline karşı tavır alması kadar doğal ne var!?. Fakat ikili görüşmeler başta belirttiğim gibi değilse, haksız da olsa savunulmayı istemişse müvekkil ve teklif kabul edilmişse ortada alanın ve satanın razı olduğu bir durum var demektir. Ama haksız olduğu bilinirken birisini savunmak görevi kötüye kullanmaktır diye düşünüyorum.