Bir kaç duruşma görüldükten sonra (en son) bana sıra geldi. Duruşma bitti, zaptı aldım, tam çıkacagım, Hakim Bey seslendi: (Hakim=H, Ben=B)

H: Avukat Hn. bir dakika
B: Evet, Hakim Bey
H: Size bir sorum olacak.
(Ne diye durdurdu ki beni şimdi, zaten bunalmışım sıcaktan)
B: Dinliyorum
H: Ama özel bir soru
(Ya sabır)
B: Nedir Hakim Bey?
H: Nasıl Yaptırdınız?
(Neyi diye sormamı bekliyor mu gerçekten, deli olacagım!)
B: Neyi Hakim Bey?
H: Göbeğinizdekini
(Ne! Nasıl görür, gömlek var, cübbe var, nasıl görür!)
B: Hakim Bey nasıl gördünüz göbeğimdeki piercingi?!
H: Siz savunmanızı yaparken parıl parıl parlıyordu
B: !!!
B: Hani siz de pek dikkatliymişsiniz!
H: Neyse, olabilir. Benim merak ettiğim nerde yaptırdığınız?
B: Hakim Bey gitmem gerek.
H: Lütfen cevaplayın, merak ediyorum.
(Zabıt katibinin kıkırdamaları!)
B: Frankfurt'ta bir hastanede, doktor/hemşire eşliğinde, gayet steril bir ortamda (ameliyathanede) yaptırdım.
H: Peki, teşekkürler..
B:

Gömlegim göbeğimi örtüyordu halbuki, ama artık bilmiyorum; güneş, gömleğin düğmeleri arasından piercingin ışıldamasına mı neden oldu bilmiyorum, ama Hakime çok kızmıştım! Neyse ki bir daha karşılaşmadık. (Aslında itiraf.com'luk bir anekdottu ama orda okuyan çok olur, o forumun reytingi yüksek, burası daha iyi )