 |
Alıntı: |
 |
|
|
 |
Yazan *sinequanon* |
 |
|
|
|
Sigarayla olan başımdan geçen bazı anıları paylaşmak istiyorum efendim.Benim abim yaklaşık 24 yıldır sigara kullanıyor, günde en az 1 paket. Türkiye nin sayılı Tıp Fakültelerinin birinde sigarayı bırakma polk açılır. Biz ailecek destek için fakültenin polikliniğine gideriz. Dışarıda bekliyoruz. Ben de mesleğim gereği sigaranın zararlarının en üst boyutunun görülebileceği yerler de çalışmama rağmen yaklaşık 1 paket sigara içiyordum o zamanlar. Ama sıraylaydı önce abim, sonra ben..
Neyse efendim bırakmak için başvurupta dışarı çıkanların yüzü allak bullak, ter ve korku içinde çıkıyolardı. Ben endişelenmeye başlamıştım bile.Dışarda bekleyenler ise yine meraklı ve korku ile bekleşiyolardı.
Anlam verememiştim, buraya gelenlere daha çok kendine güven, moral, pozitif enerji vereceklerini düşünüyordum.Halbuki herkes çok sıkıntılıydı.
Neyse sıramız geldi, abimle ben içeri girdik. Kendinden emin bir hoca bizi bekliyordu. Hemşire hanımın üzerinden sigara kokusu geldi burnuma ve güvenim zaten hemen yarıya indi. Hocamız bize bazı tetkikler yaptırmamız gerektiğini, vücudun sigaradan etkilenme boyutuna bakacağını söyledi. Abim zaten bu kan ve röntgen olayını duyunca hemen dışarda bir sigara yaktı.
Biz sorgular tarzda yüzüne baktıkça :
-Ne var zaten bırakıyorum dedi. Bir şey demedik.
Uzatmamayım. İstenilen kan ve röntgen tetkikleri yapıldı. Kan tahlilinde bir şey yok , röntgende de bariz bir şey yok anladığım kadarıyla biz elimizde tetkikler içeriye girdik. Hocamız benim sağlık çalışanı olduğumu bilmediğini hatırlatırım bu arada.
Kan tahlillerine baktı ve yorumladı. Kanınız şu an da iyi ama çok yakın bir zamanda kalp krizi geleceğini gösteriyor sigarayı bırakmazsanız ilerde ya kalp krizi ya da beyin kanaması ölüm nedeniniz olacak dedi. Ben dondum kaldım. Abim zaten iptal. Neyse efendim röntgeni eline aldı ve akciğerlerinde bir kitle olabileceğini söyledi.Ben hepten iptal oldum ve üzüntümden kahroldum.Hemen gereken neyse yapılacağı için aklımdan hastaneler ve doktorlar geçiriyorum kitle ve biyopsi için göğüs cerrahları, kalp krizi riski için kardiyologlar, beyin kanaması için tansiyon takibi, durmadan da yengeme teselli henüz hiç bir şey bilmiyoruz bakalım ne olacak diye.
Abim de bu olanların üstüne çok sakin, kanserden öleceğini kabullenmiş durumda şunu söylüyor:
Ya tamam hiç bir yere gitmeyelim burayada gelmeyelim, olmuş olan ben bırakmam bu mereti, zaten bana yapabileceği bir şey kalmamış, özür dileyerek sölüyorum aynen şunu dedi İçecem anasını satayım.En azından son ana kadar ayrılmadı desinler diyor.
Yengem perişan ki o zaman abim henüz 34 yaşında idi.2 ufacık çocuk.Ben efendim bu araştırma aşamasında sigarayı stresten 2 pakete çıkardım. Abimi hemen aldık bir başka hastaneye işinde mükemmel bir göğüs cerrahına, elimizdeki röntgeni götürmedik, yeni hastane de yeni tetkikler 3 gün sürdü. 3 Günün sonunda elimizde kalp grafileri, efor testi, abimi koşturdular bir de, bir çok testler işte.
Hocamızın kapısını çaldık. İçeri girdik. Hoca baktığı her tetkikten sonra gülümsüyor. Söyledim sağlıkçı olduğumu .Ya dedim kusura bakmayın ama hocam hiç kötü bir şey göremedim ben. Neyse hocamız bastı kahkahayı:
- Eğer ben bu kadar sağlıklı olsaydım, Çok sevdiğim sigarayı asla bırakmazdım demez mi?
Meğer kitle de, krizde,kanamada hepsi doğru değilmiş ve abim turp gibiymiş. Nefes alma kapasitesi de maximummuş.
Neyse efendim. Abim dışarda yaktı bir sigara. Aldık tetkikleri gittik sigarayı bırakma polkliniğinin kapısına.
Bu arada 3 gün yaşadıklarımızı düşünüyoruz. Yengem depresyonda, abim alacak verecek, borç hesaplarını yapıyor, annem habersiz, ben çok korkuyorum. Kemoterapi , tedavi süresi, yeğenler vs.Hiç uyumadım ve sigara içme oranım %100 arttı.
Neyse sorun olmadığını anladık ve döndük hocaya soracağız yanlışlığı anlatıp bizle sevinmesini bekliyoruz.
Hocaya anlattık içerde , 3 gündür yaşadıklarımızı ve çektiklerimizi.
Hoca bana nasıl kızdı tahmin edemezsiniz. Neden söylemediniz sağlıkçı olduğunuzu, ona göre başka bir yöntem denermiş.Falan filan
Burdan anladık ki bu poliklinikte sigarayı bıraktırma yöntemlerinden biri de KANSERDEN KORKUTMA imiş.
Evet tıbbi yardım iyidir ama ben bu konuda sadece nikotin bandı ve psikolojik desteği önerebiliyorum yaşadıklarımdan sonra.
Abim bir yıl sonra kızgınlığı geçince bıraktı. Bende bıraktım. Hayırlısı olsun efendim.
Saygılar