Sigara konusu iyi sardı gördüğüm kadarı ile?

Sigara nasıl bırakılır peki? Var mı bir reçetesi?

Ben herkese uyacak bir reçete olabileceği konusunda şüpheliyim. Herkesin, zamanında sigara içip te bırakmış olan herkesin, kendisine, kendi kişiliğine bağlı bir bırakma yolu bir yöntemi vardır bence. Bırakmak isteyenler bırakmış olanların yöntemlerine bakarak kendilerine bir yöntem bulabilirler; diğerlerinin yöntemlerini olduğu gibi kopya etmenin bir faydası olabileceğini zannetmiyorum. Çünkü her yöntemde o yöntemi uygulayan kimsenin kişiliği, kararlılığı ve dayanma gücü vardır.

Bilinmesi gereken en önemli konu, sigarayı bırakmanın, sigarayı bırakma kararlılığına ve bu kararlılığı uygulama azmine bağlı oluşudur. Kendi kendisini sigarayı bıraktığına ve bırakacağına inandırmış olmayan kimse sigarayı bırakamaz. Eğer 'ben bundan sonra sigara içmiyorum ve içmiyeceğim' dediğinizde bu dediğinize içten inanmıyorsanız sigarayı bırakamazsınız. Aldığınız karara uyacağınıza kendi kendiniz ikna etmek zorundasınız.

Sigaraya sahiden bağlı gerçek bir tiryakinin 'sigarayı bırakmanın' kendiliğinden gelmiyeceğini ve belirli bir gelişime bağlı olduğunu bilmesi gerekir. Olgunlaşmamış meyve dalından kolay kolay, daha doğrusu durup dururken düşmez.

Diğer birçok katılımcının da belirttiği gibi sigara içme dürtüsünü herkes kendisine has belirli durumlarda duyar. Bazıları direksiyona geçince, bazıları yemekten sonra, bazıları canı sıkılınca, bazıları içki içince diğer bazıları sevinince. Önemli olan bu zor durumları atlatabilmekte. Masaya konan çerez tabağına saldırmaya benzer durum. Deneyin isterseniz, ne kadar karşı koyabilirsiniz sizi önünüzdeki çerezlere saldırmaya zorlayan isteğe karşı?

Bu kadar karamsar sözden sonra gelelim işin iyimser ve positif yününe.

Kaç sene sigara içtiğimi tam olarak bilemiyeceğim, belki otuz belki de kırk sene. Bildiğim tek şey uzun süre Dunhill ve arkasından kendi sardığım Old Holborn içmiş olmam. Dunhill'den Old Holbron'a geçişimin sebebi içtiğim sigara sayısını azaltmaya yönelikti, eğer kendim sararsam direkisyondayken az içeceğim beklentisi vardı. Kısa bir süre sonra otobanda 70-80 kilometre hızla araba sürerken sigara sarmasını öğrendim.

Haa bir de herkesin belirli bir sigara, bir tütün markası içme gerçeği var. Dunhill ve tadı ona yakın olduğu için Old Holborn'a alıştıktan sonra başka sigaralardan tat alamamaya başlamıştım. Bir seferinde tütünüm bittiği ve tütünümü başka yerde bulamadığım için saat 12 de 80 kilometrelik yoldan eve döndüğümü hatırlıyorum, akşam saat 8e kadar balık tutmaya gittiğim yerden.

Tüm bu anlattıklarımdan sonra her derde deva sigarayı bırakma yöntemimi açıklamamı bekliyenleri hayli kırıklığına uğratacağım gibime geliyor. Hiç bir yöntemim yok çünkü. Ama altı seneden fazla oldu, zincirleme sigara içen benim sigarayı bırakmam. Nezle olmuştum, içtiğim sigaralardan tat alamıyordum. Ne derler? O gün bugündür içmiyorum.

İlk zamanlarda sık sık gelen sigara içme arzusunu ve ataklarını başarıyla geri püskürttüm. Peşimi bıraktılar gibime geliyor. Bundan sonra geleceklerini de tahmin etmiyorum.

Sigarayı bıraksın diye kimseye nezle olmasını tavsiye etmem ama sigaranın tat vermediği anların sigarayı bırakmada büyük yardımı olacağını da unutmamak gerekir.

Nezle olmanın yerine masanızın üzerine en sevdiğiniz çerezleri ve sigara paketini koyup çerez yeme ve sigara içme arzunuza ne kadar karşı koyabileceğinizin bir denemesini yapın isterseniz. Gerçekten isteyenin iradesi ile bu arzuyu yenebileceğine inanıyorum.

Saygılarımla