"Hayatta hiçbirşeyim az olmadı senin kadar
Hiçbirşeyi istemedim seni istedigim kadar
Sende başını alıp gitme ne olur ne olur tut ellerimi "

diye söylüyordu gözlerini kapatıp..Sonra "güneşte demlerim senin çayını" sonra..sonra

Bir süre önce izlemiştim Cem Karaca'yı..Yıllar sesini hiç değiştirmemiş hatta galiba daha hoş hale getirmişti.Gençliğimizin unutulmaz sesi simdi sessiz....Biz de sessiziz...

Bilsek ki bir yüzü bir sesi bir daha duymayacağız,görmeyeceğiz..Hayata dikkatimiz daha mı yoğun olurdu,yoksa bu kayıplardan sonra duyduğumuz geçici korku mu?