T.C. YARGITAY
9.Hukuk Dairesi


Esas: 2004/32049
Karar: 2005/2901
Karar Tarihi: 02.02.2005


ÖZET : Davacı, feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini istemiştir. Davalı, davacının çay molasında davalı şirket hakkında ağza alınmayacak küfür ederek işverenin şeref ve namusuna dokunacak sözler sarf ettiği için haklı nedenle feshedildiğini savunmuş, bu iddiası birbirini tamamlayan tanık beyanlarıyla da doğrulanmıştır. İşveren ve işçisine sataşma eylemi olmasa da, bu hareket işyerindeki çalışma düzenini bozacak bir eylem olduğundan, davalı işverenin feshin geçerli sebeple olduğunu ispat ettiğinin kabulü ile davanın reddi gerekirken yazılı gerekçe ile kabulüne karar verilmesi hatalıdır.


(4857 S. K. m. 18, 19, 20, 25/2-b)


Dava: Davacı, feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini istemiştir.


Yerel mahkeme, isteği kabul etmiştir.


Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:


Karar: Davacı, hizmet akdinin haksız ve geçerli sebep olmaksızın feshedildiğini iddia ederek, feshin geçersizliğine, işe iadeye ve bir kısım işçilik alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep etmiş;


Davalı, davacının çay molasında davalı şirket hakkında ağza alınmayacak küsur ederek işverenin şeref ve namusuna dokunacak sözler sarf ettiği için 4857 Sayılı Kanunun 25/2-b maddesi uyarınca haklı nedenle feshedildiğini savunmuş; mahkemece, hakaret edildiğinin tarafsız tanıklarca somut bir biçimde ispatlanamadığı gerekçesi ile davanın kabulüne, feshin geçersizliğine ve işe iadeye karar verilmiştir.


Dosya kapsamına göre, yapılan yargılamada dinlenen davalı tanığı H. E.'nin davacının "çay molası verildiği bir sırada ulu orta bağırarak, herkesin duyacağı bir biçimde, böyle işi sinkaf ederim... diye sözler sarf etmeye başladı, kendisini uyarmama rağmen ağza alınmayacak şekilde küfürlü konuşmasına devam etti..." şeklindeki beyanının, davacı tanığı O.A.'nın "... Olay akşamı çay kuyruğunda idim. Güvenlik amiri davacının yanına gelerek "sen ne biçim konuşuyorsun, işverene bu şekilde hitap edilir mi..." şeklinde sözler söyledi, davacı ile aramızda 1.5 metre mesafe vardı, ben kendisinin hakaret veya küfür ettiğini duymadım..." şeklindeki beyanı ile biri diğerini tamamlar ve destekler mahiyette olması karşısında işveren ve işçisine sataşma eylemi olmasa da bu hareketin işyerindeki çalışma düzenini bozacak bir eylem olduğundan davalı işverenin feshin geçerli sebeple olduğunu ispat ettiğinin kabulü ile davanın reddi gerekirken yazılı gerekçe ile kabulüne karar verilmesi hatalıdır.


Sonuç: 4857 Sayılı İş Kanununun 20/3. maddesi uyarınca aşağıdaki şekilde karar vermek gerekmiştir.


HÜKÜM: 1. Davanın kabulüne dair Karşıyaka İş Mahkemesinin 08.03.2004 tarihli, 2003/589 Esas, 2004/73 Karar numaralı kararının bozularak ortadan kaldırılmasına,


2. Davanın reddine,


3. Yeniden harç alınmasına yer olmadığına,


4. Davalı yararına takdir olunan 350 YTL vekalet ücretinin davacıdan alınıp davalıya verilmesine,


5. Davacının yaptığı mahkeme masrafının üzerinde bırakılmasına,


6. Peşin alınan temyiz harcının isteği halinde davalıya iadesine, kesin olmak üzere 2.2.2005 gününde oybirliği ile karar verildi.


Sinerji Mevzuat ve İçtihat Programları