O sabah kendiliğimden uyanmıştım. Herkesden önce uyanmış olmanın zaferi ile kalktım, elimi yüzümü yıkadım. Saçlarımı tarayıp sımsıkı ördüm. Her zaman annemin zoruyla kalkan biri olarak anneme sürpriz yaparak onu şaşırtacaktım.

Önlüğümü giydim. O zamanlar önlüklerin arkası düğmeliydi. Tamamını kendi başıma iliklemeye çalıştım başaramadım. Çaresiz uyuyan annemin başı ucuna gittim ve düğmelerimi iliklemesi rica ettim.

Annem yatakta doğrulup bana baktı. "Sen neden kalktın ki". Güldüm "Sabah oldu annem" Annem güldü. "Biliyorum ama bugün günlerden pazar".

Sinirle odama gidip önlüğümü çıkartıp, bir yana fırlattım. Kedi olalı bir fare tutmuştum ama fare oyuncak çıkmıştı...