Alıntı: Yazan Av.Armağan Konyalı Ortaya korkunç bir konu çıktı: Zorbalardan mı korkuyoruz? Yoksa hukuktan mı korkuyoruz? Sorulan olayda en kötüsü söz konusu: Hem zorbalardan hem de hukuktan korkuyoruz. Hukuktan korkmamızın iki ayrı nedeni var: 1- Hukukun ceza vermeyecek olması 2- Cezanın işe yaramaz olması 1-Hukuk, sanığa haksızlık etmeme kaygısıyla, mağdura haksızlık etmeye eğilimli. Bu eğilim zayıf kanıta dayanan davalarda daha da artıyor. Suçun cezasız kalması hukukun değil, mağdurun ciğerini yakıyor. 2-Kanun’da korkutma eylemine ceza verileceği yazılıdır. Ama zorbalar cezadan korkmuyor. Cezanın caydırıcılığı olmayınca hukuk haklıyı koruyamıyor. Hukuk zorbalara karşı işe yaramıyor. Zorbalar cezaya göre örgütlenmiş. Her ceza verildiğinde biri hapse giriyor, diğeri çıkıyor. Kaybedecek bir şeyi olmayanlar toplumda güçlü hale geliyor. Ortaya korkunç bir sonuç çıktı: Hukukun caydırıcılığı tutuklama veya daha ağır cezalarla sağlanamıyor. Ortaya korkunç bir soru çıktı: Yoksa hukuk yok mu?

Değerli meslektaşlarım, katkı sağlamak istedim bu fevkalade önemli gördüğüm tartışmaya.

Hukukun caydırıcılığı, bir yandan nisbet-i adile prensibine uygun ama öte yandan tatbik ve infazından sanıkların, kamuoyunun ve bir suç işlemeyi teemmül edenlerin en ufak bir şüphe duymayacağı cezaların varlığı ile temin edilir. Bunun için ise cezalar tür ve nicel açıdan güçlendirilmeli, çeşitlendirilmeli ve tam olarak ferdileştirilmelidir. Ayrıca, hakimin söylediği (iuris dictio) hukuk, yani hüküm ne ise mümkün mertebe asıl ceza haliyle tatbik edilmelidir. Tecil, HAGB., adli para cezasına çevirme, koşullu salıverme gibi müesseselerin seçiminde gelişigüzel ve otomatik, basmakalıp hale gelmiş uygulamalar terk edilmeli ve bunların tatbiki gerçekten hakkedenler için tercih edilmeli; toplumda bu ferdileştirme yollarının tatbikinin istisna olduğu düşüncesi uyanmalıdır. Şimdilik bu kadar... Saygılarımla.