sayın Habibe hanım öncelikle benimle görüşlerinizi paylaştığınız için teşekkür ederim.. Orada Hıv (+) bireylerin intikam konusundan bahsederken tabiki bunu tüm hastaları potansiyel suçlu olarak görülmesi gerektiğini düşünmüyorum. Bu hastaların duygudurumları, toplumun ve hatta biz sağlık personelinin bu hastalara karşı önyargısını içeren bir yıllık bir çalışmam mevcut... Ve ne yazıkki belirtmek isterim ki bu hastaların en büyük destekçisi sağlık personeli olması gerekirken araştırmalarda göstermiştir ki sağılık personelinden bile bu hastalar kötü muamele görmektedirler.Benim belirtmek istediğim sanık eşinin kendisinden ayrılma korkusuyla mı eşine hastalığını açıklamamıştır yoksa gerçekten farklı bir ruh durumu yani kastettiğim intikam duygusuyla hareket ederek daha başka insanlarla da ilişkiye de girmiş midir? Bu konu bence davayı farklı bir boyuta taşıyabilir... Ayrıca kişi AIDS hastası da olsa ki biz bu terimi son dönem yani terminal dönemdeki hastalar için kullanırız ya da kişi HIV (+) olabilir ki AIDS hastası değil taşıyıcıdır ve sadece bulaştırıcılığı vardır hastalığın hiçbir belirtisini göstermeyebilir.. Yani hangi durumda olursa olsun en temel insan hakkı yaşam hakkıdır bu yüzden bu insanlara da sonuna kadar destek olunması görüşündeyim.. Çünki bu hastalarımızın ruh durumları hastalıklarının gidişatı üzerinde çok önemli bir role sahiptir... Yani kimbilir bu destekle belki de onların daha uzun ve kaliteli bir yaşam sürmeleri sağlanabilir. Ayrıca son olarak şunuda belrimek istiyorum tıp fakültesi 4. sınıf öğrencisiyim..