Ölüm tek başına yaşanır
demiş
Aşk iki kişiliktir
diyen şair

Eğer beraberlikse
Aşk
Siyam ikizleri misali
Erimek isterken
gözlerinin içinde onun
Bilmem kaç gün
göremediğin için
Geliyorsa her bir günün
bir yıl gibi

Ve aşk
Ateşlediğinde
sevgilinin özlemi
Nisan yağmuru altında
vurmaksa yalınayak
kendini kaldırımlara
bir gece vakti

Yudumlarken çayını
yanıyorsa dilin
ama sıcaktan değil
Lokmaların kalıyorsa
boğazında
tokluktan değil

Yürürken kaldırımda
Geçerken karşısına yolun
Bulunduğun yerden
giderken bir başka yerine şehrin
otobüste, trende, vapurda
Gözlerinin hemen önünden
gitmiyorsa hayali

Düşünürken
tam da bu anda
Onu ne kadar çok sevdiğini
onsuz yapamayacağını
hayatının anlamını
onunla kazandığını
O sırada
yani sen onu hayallerken
Ne yaptığını onun
Akşam ev dönüşünde
yaslayarak başını
penceresine otobüsün
Neler tasarladığını
geleceğe ilişkin
Buğulanıyorsa
gözlerin birden

Diyebiliyorsan, sevgilim
En küçük bir zarar bile
gelmemesi için sana
Hani üzerine faşist kurşunların
yaka bağır açık yürüdüğün
günlerdeki gibi
Gözümü bile kırpmadan
tereddütsüz
Canımı feda edebilirim

Yani değilken o yanında
Yaşıyormuş gibiysen
ama yaşamıyorsan gerçekte
Yiyip içebilmen
Gezip tozabilmen
Ancak onunla mümkün
O varken anlamlıysa bak
İki kişiliktir
Elbette
Fakat ölümü de
İki kişi olarak
Yaşatır
Aşk

S.N.Ö.
14.04.2004 – 02:45