Sayın Av. Fahri Alimoğlu,

Demişsiniz ki:
''''' Avukat sayısının sınırlandırılması şeklindeki görüş "dünyanın merkezine kendini koymanın" bir başka şekilde ifade edilmesidir.

Diyorum ki:
Dünyanın merkezine herkes birlikte giderse, kimse ulaşamaz. Ancak sırayla gidersek ulaşabiliriz.

Avukat sayısının sınırlandırılması konusu ''şimdi avukatlık yapanlar'' için o kadar önemli değil. Asıl ''on yıl sonra avukatlık yapacak olanlar'' için önemli. Dünyanın merkezine kendimi yerleştirmenin değil, benden sonra gelenleri ulaştırmanın yollarını arıyorum. Bu çabamın aşağılanacak bir yanı olmadığını düşünüyorum.

Ayrıca, sorunu ''avukatların sorunu'' olarak değil, ''avukatlığın sorunu'' olarak düşünüyorum. Korumaya çalıştığım belli bir yaştaki avukatlar değil, mesleğin ta kendisi. Ve dolayısıyla ADALET.

Önce birbirimize karşı adil olalım. Haksız yargılarla birbirimizi yerin dibine (hatta dünyanın merkezine) sokmayalım.

Demişsiniz ki:
'''Sadece daha erken doğduğumuz için yeni mezun olanlara veya mezun olacaklara yer bırakmama hakkına sahip olmadığımızı düşünüyorum.'''

Diyorum ki:
Yer yok. Yer var da, ben mi bu hakkı tanımıyorum?

'Sadece daha erken doğduğum için' bu düşünceyi ileri sürmüyorum. 'Sadece yersizliği daha önce gördüğüm için' sınırlamayı savunuyorum. Bu savunmam da kendi adıma değil, gelecek kuşak avukatlar adına. Meslek adına.

Bir kentte belli sayıda taksinin çalışması taksici esnafına tanınmış bir haksa, böyle hakkı avukatlık mesleğini koruma adına barolar da kullanabilir. Örneğimi beğenmedi iseniz, Noterlik sayısının da denetim altında tutulduğunu bir başka örnek olarak anımsatırım.

Sınırlamaya ne çalışma hakkı, ne de başka bir hak engel oluşturmaz. Tam tersine, sınırlama getirilmezse çalışma hakkından söz etmek olanaksız olacaktır.

Saygılarımla

Hamdi Sırrı