Alıntı: Hukukçuluğun notlarla veya uygulamayla alakalı olduğu düşücesine karşıyım.Hukukçu olmak ve başarılı olmak bence yanyana olmaması gereken terimler.Hukukçu hakkın özünü kavramış ve hayatının her alanında uygulamaya sokmuş kişidir.Hukuk mesleğini icra kabiliyetiyle hukukçuluk karıştırılmamalıdır.

Bu meseleye ilişkin olarak şunu söylemek isterim. Birçok konuda yorum yapmış olduğum halde, değerli meslektaşlar görüşleri daha önce ortaya atılmış görüşlerle eşleştirmeye çalışmaktadırlar. Sizi anlamıyoruz diyorlar evet anlaşılmaz olarak da kalacak gibiyiz çünkü daha önce herkes tarafından söylenmiş fikirleri tekrar tekrar derpiş etmemiz isteniyor. YANİ BİZİM DÜŞÜNCE ÜRETME HAKKIMIZ YOK MU diyesim geliyor. İlla düşüncelerimiz AVRUPALININ düşüncesi ile örtüşünce mi anlaşılacağız yani. Beyinlerin kendilerine has fikirleri yoksa daha öncekilerin fikirlerini TEKERRÜR EDİP duruyorlarsa biz ne yapalım yani. Ben hukuk felsefenin bu olduğunu zannetmiyorum. ÖNCELİKLE KENDİ DÜŞÜNCESİNİ ÜRETEBİLEN BEYİN GEREKTİRİR HUKUK FELSEFESİ. Yani düşünmek eylemi çok farklıdır. Bir yerlerden bulup getirin buraya yapıştırın olsun bitsin madem. Eğer kendi düşünceleriniz, katkılarınız olmayacaksa beynimizin anlamı nedir anlamadım.

Syn. Hary YENİ BİR FİKİR ORTAYA ATMIŞ OLDUĞUNUZ İÇİN TEKRAR TEŞEKKÜRLER.

ne zaman düşünmeyi öğreneceğiz.

SAYGILAR