Sayın müberra,

Müşterek çocuk üzerindeki velayet hakkı anne ve babaya tanınmış ortak bir haktır. Bu hak anne ve baba tarafından müştereken kullanılır. (Bkz.Medeni Kanun Md.335/1, 336)

Çocuğa isim konulması da velayet hakkı kapsamında olup; anne ve babaya ait ortak bir haktır ve müştereken kullanılır. Nitekim kanun bu hususu ayrıca da düzenlemiştir. (Bkz. Medeni Kanun Md.339/5)

Çocuğunuzun ismi konusunda eşinizle yaşadığınız fikir ayrılığı nedeniyle boşanma davası açmazdan evvel, öncelikle çocuğunuz adına asliye hukuk mahkemesinde isim tashihi davası açıp sizin istediğiniz ikinci ismin eklenmesini talep edebilirsiniz.

Eşinizin bu davaya herhangi bir itirazı olur ise; bu defa aile mahkemesinde açacağınız dava ile velayet hakkının kullanılmasına yönelik bu ihtilafın hakim kararıyla çözülmesi yoluna gidebilirsiniz.

Yine de çocuğunuzun isminden hareketle boşanma davası açacaksanız eğer yani başkaca bir geçimsizlik nedeni mevzubahis değilse, kişisel kanaatim; boşanma gerekçelerinin kabule şayan görülmemesi nedeniyle çok büyük bir olasılıkla davanız reddedilecektir.

Ön bilgilendirme olarak kabul edilebilecek yukarıdaki bilgiler sadece size yön gösterebilmek amacıyladır. Sorununuz çözümü için bir avukattan profesyonel hizmet almanızı ve ancak maddi durumunuz elvermiyor ise bulunduğunuz il barosunun adli yardım bürosuna başvurmanızı salık veririm.

Saygılarımla.

Alıntı: Yazan Medeni Kanun A. Genel olarak I. Koşullar Madde 335- Ergin olmayan çocuk, ana ve babasının velâyeti altındadır. Yasal sebep olmadıkça velâyet ana ve babadan alınamaz. Hâkim vasi atanmasına gerek görmedikçe, kısıtlanan ergin çocuklar da ana ve babanın velâyeti altında kalırlar. II. Ana ve baba evli ise Madde 336- Evlilik devam ettiği sürece ana ve baba velâyeti birlikte kullanırlar. Ortak hayata son verilmiş veya ayrılık hâli gerçekleşmişse hâkim, velâyeti eşlerden birine verebilir. Velâyet, ana ve babadan birinin ölümü hâlinde sağ kalana, boşanmada ise çocuk kendisine bırakılan tarafa aittir. B. Velâyetin kapsamı I. Genel olarak Madde 339- Ana ve baba, çocuğun bakım ve eğitimi konusunda onun menfaatini göz önünde tutarak gerekli kararları alır ve uygularlar. Çocuk, ana ve babasının sözünü dinlemekle yükümlüdür. Ana ve baba, olgunluğu ölçüsünde çocuğa hayatını düzenleme olanağı tanırlar; önemli konularda olabildiğince onun düşüncesini göz önünde tutarlar. Çocuk, ana ve babasının rızası dışında evi terkedemez ve yasal sebep olmaksızın onlardan alınamaz. Çocuğun adını ana ve babası koyar.