Minik kız sabahleyin erkenden annesi tarafından uyandırılır.Okula gitmek için hazırlanır kahvaltısını yapar ve yola çıkar.
Fakat birden yağmur başlar, derken şimşekler çakmaya başlar,şiddetli gökgürültüsü ile her yer sarsılmaya başlar.
Annesi telaşla evden çıkar,kızının çok korkmuş olabileceğinden endişelenir ..
Koşarak kızına yaklaştığında kızının mutlu bir yüz ifadesi ile her gökgürültüsünde yukarıya doğru baktığını ve gülümsediğini görür.
şaşkınlığını gizleyemez,kızına sarılır ve onu arabaya alır.
Yolda sorar;
"yavrucum, neden yolda durup durup gökyüzüne bakıyordun?"
minik kız hala mutlu ve şen şakrak bir ses ile cevap verir;
"annecim, Tanrı benim fotoğrafımı çekiyordu, bende güzel görünmeye çalışıyordum.."
-----------------------------------------
Yaşam her zaman alışık olduğumuz pencereden bakınca hep aynı..
bizi gülümseten hayatı ise çok kolay unutabiliyoruz..