Lisede matematik, kimya, fizik derslerim süperdi, hatta hala ÖSS sorularına bakıp bu derslerin sorularını çözüp çözemediğime bakarım Ancak o biyoloji dersi beni fenci olmaktan soğutmuştu. Ben de çok da gönüllü olmadan eşit ağırlık seçmiştim. Psikoloji, felsefe, mantık derslerinde de başarılıydım, severdim de bu dersleri.. Bu yüzden psikoloji eğitimi almayı da düşündüm. Lise son sınıftayken İngilizce dersimize gelen bir hocamız vardı. Kendisini çok severim. Hala da görüşürüz. Sınıfta, ders esnasında devamlı tartışırdık, ben herşeye muhalefet olup savunma geliştirdiğim için "yahu Asena, seni anlamıyorum, neden savundun ki şimdi arkadaşını, bırak kendisi savunsun" derdi, ben de "iyi de savunamıyor ki, nasıl cevap vereceğini bile bilmiyor, hem benim ağzım iyi laf yapar" derdim. O zaman dedi, "kararlaştırdığın birşey yoksa hukuku dene, git avukat ol" demişti. Rahmetli dedem de hakimlik ve avukatlık(birçok mesleğin yanında-emniyet müdürlüğü gibi-) yapmış biriydi ve A.Ü.H.F.-1925 mezunlarındandı. Ailem de hukuku tercih etmem de destekçiydi. Lakin benim gibi okumayı sevmeyen, lise bitene kadar 2, hadi bilemediniz 3 kitap okuyan biri nasıl olacak da o kadar kitabı okuyacaktı? Okudum, okuyorum ve okuyacağım.. Nasıl sevdin okumayı derseniz, sanırım anlamak için devamlı okumak gerektiğini öğrendim. Zaten o saatten sonra da okumayı bırakamadım Hukukçu olmak(alınmak yok) bence bir ayrıcalık. Hukuk mantığı çok farklı birşey. "Herşey kendi içinde yorumlanmalıdır" mantığını anlamak için hukuk fakültesinde okumak gerekir. Yoksa bu hususu örneğin bir mühendisle tartışmanız mümkün değil. Ben denedim, ordan biliyorum

Geri dönsem yine hukuk okumak isterdim.. (Dönüş halinde şu anki bilgimiz saklı kalıyor değil mi? )