Adapazarı depremini birebir yaşayan biri olarak bir hususa dikkat çekmek isterim... ilk günler o kadar çok yardım gelmişti ki... malzemeler adeta heba olmuş idi... ancak aradan bir süre geçtikten sonra insanlar çadırlarında adeta kaderlerine terk edilmiş, unutulmuş idiler...en büyük sorunumuz ise evet yardımlarımızı yapıyoruz ve yapacağız da ancak bu yardımların ortalığa saçılarak değil belli kurumlar nezdinde toplanarak organize bir şekilde insanların /ihtiyaç sahiplerinin ayaklarına kadar ulaştırılması gerekiyor... ayrıca Kızılay bildiğim kadarıyla kullanılmış kıyafet gönderilmesini istemiyor... Adapazarı depreminde o kadar acımasızca yüzüne bile bakılmayacak kıyafetler gönderilmişti ki sanırım bu yüzden şimdi böyle bir çağrıları olmuş...

yaşanan acı çok büyük ve tarifsiz .... hepimize geçmiş olsun... hepimizin başı sağolsun....