Alıntı: Yazan Av. Hulusi Metin İğneyi kendimize... Önce dilekçelerimizi eleştirmeliyiz...

İnanıyorum ki meslektaşlarımın büyük çoğunluğu, dilekçelerini hazırlarken gereken özeni ve dikkati had safhada tutuyordur.

Bazen bir cümleyi 40 kere silip tekrar yazdığımızdan tutun da aman yanlış anlaşılmasın veya aman daha iyi anlaşılsın diye bir cümle üzerinde 40 dakika düşündüğümüz oluyordur.

Avukat meslektaşlarımın yazdıkları dilekçeleri eleştirilmesi ve değerlendirilmesi için başka meslektaşlara okutturduklarını duyarım.

Misal; yazacağım dilekçe için bu ifadeleri kullanmayı düşünüyorum, bir hafta oldu hala düşünüyorum...

Hukukçuların mesleklerin doğası gereği bu şekilde işlerini sürdürmeleri gereklidir, bu şekilde işimizi yapmazsak bir şekilde cezamızı çekeriz ancak aynı emeği göstermesi gereken bazı kişileri ne denetleyebiliyor, ne de bişey yapabiliyoruz.

Bu sebeple, siz bana kendime batırmam için iğneyi verdiniz; ben sizin şiir sevdiğinizi bilerek, Orhan Veli'nin "Delikli Şiirini" veriyorum;

Cep delik, cepken delik,
Kol delik, mintan delik,
Yen delik, kaftan delik,
Kevgir misin be kardeşlik !