|
|
T.C. YARGITAY
19.Hukuk Dairesi
Esas: 1999/7576
Karar: 2000/1284
Karar Tarihi: 23.02.2000
ÖZET: Kredi kartı üyelik sözleşmesinin, uyuşmazlık halinde banka defter ve kayıtlarının kesin delil teşkil etmesi, ancak bu kayıtların dayanağı belgelerin varlığı halinde mümkündür. Olayda, davacı harcamalara itiraz etmiş, davalı banka ise kayıtlarında yazılı bir kısım harcamalarla ilgili belgeleri ( slipleri ) ibraz edememiştir. Bu durumda mahkemece belge ile kanıtlanan harcamalar gözetilerek davalı bankanın alacağının belirlenip, davacının yaptığı ödemeler de gözetilerek uygun sonuç dairesinde bir karar vermek gerekir.
(1086 S. K. m. 287)
Dava: Taraflar arasındaki menfi tesbit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
Karar: Davacı vekili, müvekkilinin davalı bankadan aldığı kredi kartı ile ufak tefek harcamalar yaparak, ödemelerde bulunduğunu müvekkilinin bakiye muhtemel borcu 11.540.000.-TL olduğu halde davalı bankanın 111.541.511.-TL asıl alacağa %270 oranında faiz hesaplayarak kötü niyetle takip yaptığını, hesap özetleri tebliğ edilmediğinden müvekkilinin temerrüdünden söz edilemeyeceğini iddia ederek müvekkilinin kabul ettiği 11.540.000.-TL borç dışında kalan kısımdan dolayı davalı bankaya borçlu olmadığının tesbiti ile %40 kötü niyet tazminatına hükmolunmasını talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevabında, müvekkili bankanın davalıya her ay düzenli olarak harcama ile ilgili hesap özetleri göndermesine rağmen ödeme yapılmadığını, çekilen ihtarnamenin sonuçsuz kalması üzerine icra takibine girişildiğini bankaca uygulanan temerrüt faiz oranının %270 olduğunu savunarak davanın reddi ile lehlerine tazminata hükmolunmasını istemiştir.
Mahkemece benimsenen bilirkişi raporuna göre 2.649.933. -TL'lık bölüm için açılan menfi tesbit davasının kabulüne, 146.960.067.-TL'lık bölüm için açılan davanın reddine, reddedilen miktar üzerinden davacının %40 nisbetinde tazminatla sorumlu tutulmasına, davacıdan alınıp davalıya verilmesine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Kredi kartı üyelik sözleşmesinin 18. maddesi uyarınca, uyuşmazlık halinde banka defter ve kayıtlarının kesin delil teşkil etmesi, ancak bu kayıtların dayanağı belgelerin varlığı halinde mümkündür. Olayda, davacı harcamalara itiraz etmiş, davalı banka ise kayıtlarında yazılı bir kısım harcamalarla ilgili belgeleri ( slipleri ) ibraz edememiştir. Bu durumda mahkemece belge ile kanıtlanan harcamalar gözetilerek davalı bankanın alacağının belirlenip, davacının yaptığı ödemeler de gözetilerek uygun sonuç dairesinde bir karar vermek gerekirken, bu yön gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulmasında isabet görülmemiştir.
Sonuç: Yukarda açıklanan nedenlerle hükmün davacı yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine 23.02.2000 gününde oybirliği ile karar verildi. (¤¤)
|