Alıntı: Yazan Işıl YILDIZ Yakınlarımı,sevdiklerimi kaybetmekten korkarım.Ve en çok sevdiklerimi çok erken kaybettiğimi düşündüğümden birini sevmeye başlamışsam, kendi kendime "daha ileri gidersen,daha çok seversen yakında kaybedeceksin" derim. Keşke sevip sevmemek insanın elinde olsa... Yaşlanıp unutulmaktan korkarım. Ama en çok kurduğum hayallerim de yaşlanmakla ilgili,ama bütün sevdiklerimle birlikte... Ölümden? Korkmuyorum. Ama araba kullanırken yanımdan geçen kamyonlardan çok korkuyorum Sürüngenlerden korkarım. 6-7 yıl önce bilgisayardan korkmuştum. Daktilodan bilgisayara geçildiğinde işyerine bilgisayarlar geldi ve biz bilgisayarla hiç tanışmadan ben doğum iznine ayrıldım. İzin süresince bilgisayarı nasıl kullanacağımı düşündüm.Herkes öğrendi sen kaldın, duruşmalara nasıl çıkacaksın diye kendi kendime sordum. Bununla da kalmadım. Her gece rüyamda bilgisayar başına oturuyordum. Tam kullanmaya başlayacağım sırada bilgisayarın ekranı tamamen su doluyordu.Sıkıntıyla uyanıyordum. İstifa etmeyi bile düşünmüştüm Korktuğum kadar yokmuş Keşke şimdi de korksam şundan

Korkularımdan birisi de Alzheimer hastalığı...
Unuttum ama bu korkum "unutulmayacak" kadar önemli bir yer tutuyor benim hayatımda...