Merhabalar, ben de 2004 mezunuyum. Mezuniyetten sonra bir daha Konya'ya gitme fırsatını bulamadım henüz. Bizim Konya'da bulunduğumuz dört yılda çok şey değişmişti. Şimdi kimbilir nasıl oldu. Başlarda insanları garip, havası soğuk (hayatı Çorlu ve İstanbul arasında geçmiş biri için epey soğuk) gelse de herşeyine alışmıştım, acısıyla tatlısıyla geçti gitti dört yıl. Yazılacak, anlatılacak çok şey var aslında. Nerden başlasam, nasıl anlatsam.... Etrafımdaki çok kişi Konya'ya önyargılı olarak istemeye istemeye gelmişti. Bense daha önce kuzenimi ziyarete geldiğim için alıcı gözüyle bakmamış olsam da görmüştüm Konya'yı. Marmara beklerken Selçuk gelmesi şaşırtmıştı ama iyi ki de öyle olmuş. Şimdi orada geçen günleri özlemle yad ediyorum. Şu anda orada olan arkadaşlar okulun, Konya'nın, en önemlisi yaşadığınız anın kıymetini bilin. Nasihat gibi gelebilir sizlere ama nasihat değil inanın en güzel günlerinizi yaşıyorsunuz şu anda. Okul bitiyor bir şekilde. Ben dört yılda bitirdim ama son dönemlerim çok sancılı geçti. Ben hiç de bana benzemiyordum Bittiiiiiiii diye haykırmayı hayal ediyordum hep. Sonunda bittiğini öğrendiğim an nutkum tutulmuştu. Ertesi gün A4 kağıda yazılı çıkış belgemi aldığımda da yaşadığım hayal kırıklığını anlatamam. Dört yılımın, özellilkle de bitsin de gideyim dediğim son iki üç ayımın bana verdiği bir A4 kağıttan ibaretti sanki Tabii ki değilmiş ama o an öyle hissediyor insan.
Hayatımın dört yılını Konya'da güzel insanlarla geçirdiğim için, dört yılın sonunda da bana kalan güzel anılar ve dostluklar oluğu için çok mutluyum. Umarım siz öğrenci kardeşlerim de aynı güzelliklerle ayrılırsınız oradan...