Alıntı: Keşke ruhsal değerlendirmeler Sn.Demirel' in dediği kadar kolay ve her zaman yerinde olabilseydi. Onu bırakın, fiziksel bulguların değerlendirilmesinde bile güçlüklerimiz var. Yani, alırız bir psikiyatri heyet raporu, kararı veririz demek çok akılcı görünmüyor. Biz bile bunlarda yüksek kuşku payı görüyoruz

Ama tıbbın hukukla kesiştiği noktalarda, tıbbın değerlendirmelerinin itibar edilebilir olması bir zorunluluk değil mi?

Bir doktor tıbbi tespitlere itibarı akılcı bulmazsa, ne olur her iki ilimden de bihaber mağdurların hali?

Yanı sıra kuşku payı olması nedeniyle tümden psikiyatri ilmini safdışı bırakmayı önermek neden? Sağlıklı bir psikolojiye sahip biri ile, cinsel sapma (tıp böyle tanımlamış) içindeki bir kişiyi tanıyıp teşhis etmek imkan dışı mı?

İmkan dışı diyorsanız, diyecek sözüm yok. Ancak başka bir örnek vermek gerekirse, babalık testlerinde alınan doktor raporlarının da %100 rakamsal oranına işaret etmediği halde (yanılmıyorsam %90'ın üzerinde tespit edildiği hallerde-yanılıyorsam lütfen düzeltiniz) babalığa hükmediliyor, "%100 demeyen rapora itibar edemeyiz, kuşkuyla karşılamak gerek", demiyor Mahkemelerimiz.

Saygılarımla...