Nasılda özlemişim aşık olduğum tek şehri, Ankara'mı;

Sakarya caddesindeki sazlı sözlü türküleri, kaledeki fasıllarımızı, tiyatro ve konser keyiflerini, denize özlem duyduğumuz zaman kıyısına gidip gözlerimizi kapatıp deniz kenarını hayal ettiğimiz Gölbaşı' nı, havasını, kavgalarımızı, isyanlarımızı, dil tarih coğrafya' nın bahçesini heryeşini çok özledim. En çok da özgürlüğünü özledim Ankara...
Ankara' ya trenle gitmek ayrı bir keyiftir. Özellikle kışları etraf bembeyaz iken. Uzaktaki sevgiliye kavuşma hissiyle gidilen yol hep güzeldir zaten.
Bir şairimiz "Ankara' nın en sevdiğim yanı İstanbul dönüşleridir" demişti. Oysa Ankara' ya doğru yola çıkmak bile inanılmaz bir heycan verir bana..
"Vuslatta aşk yoktur" Ankara hep özlediğim, ara ara hasret giderdiğim uzakta bir sevgili.. ama vuslat yok...

** Biz dostlar yılın belli tarihlerinde toplu Ankara ziyaretleri yaparız. Geçmişi yadederiz. Herkesi beklerim.

Sevgiyle