Sabahın son ışıklarıydı:
Dışardaki ayaza,
Sanki son demlerini yaşayan güneş ışınlarına inat,
İçerideki düşük ısı yokmuşçasına!

Kaldırım taşlarının buz kesmişliğini,
-Nerde kaldı bu kar!
Diye toprağın sesini örten;
Üst yapı malzemelerinin.

Ankara ayazında üste örtülmesi,
Örtülmediğinde güneş ışınlarının dahi;
Matlığını gideremeceği o buz kesmişlik halini,
Sabahın son ışıklarında.

Böylesi bir hali içinde bulunduğu,
Koşullara inat önündeki örtüyü,
Aralamakla adeta resmetmek ya da
Bilmem hangi ünlünün tablosuna inat.

Şimdilik gören fotoğraf makinasıyla,
Beyin albümüne bir karenin daha eklenmesine,
Zamana ve koşullara inat buz tutulmayacağını,
İstenildiğinde zorun başarılacağını.

Dilsiz haliyle anlatan, dahasını görmek için eğildiğinde,
Kulağına fısıldayan.
Buz kesen Ankara ayazına inat;- çığlık çığlığa haykıran,
Boğulmak nedir bilmeyen pencerecik bunları der. ...

13/12/2008 A./Ankara