sayın ömer adaleti,
acınızı paylaştığımı söylemeliyim öncelikle..ama paylaşmak,yaşayandaki acıyı uyandırmadığı için tam manasıyla anlayamıyorum.mektubunuzu ilk kez okuduğumda çok ağlamıştım.bir kez daha ağlamamak için tekrar okumadım mektubu.

hayatın imtihanlarından en zor olanı sanırım bu....Allah sabır versin ...

dilerim hiç kimse sevdiğini yitirmez...yarım kalan yüreklerimizin sancısını bir şekilde dindirmek zorundayız.ve sizin de bunu yaptığınızı biliyorum..ne söylenir bilemiyorum....sanırım sözler hiç bu kadar çaresiz kalmadı ellerimizde....dilimde sadece kırık dökük birkaç hüzünlü cümle var..bu cümleleri daha önce de duymuşsunuzdur söylemek yersiz sanıyorum..sizin gibi iyi yürekli insanların varlığıyla dünyayı daha yaşanılır bir hale getireceğini biliyorum...iyi yürekliliğinizle yaşama tutunma azminizle babacan tavrınızla hayat ışığınızla DİMDİK ayakta durabilme dayanıklılığınızla -çaresizliğini ileri sürüp acınmayı bekleyen insanlara en büyük örnek olacağınızı düşünüyorum.

farklı çarpan kalplerden yükselen dualar aynı...benim de dualarım sizlerle ..güzel günlerin asla bitmemesi ve sevdiklerimizin yanımızdan ayrılmaması dileğiyle..