Ramazan Geldi Hoş Geldi

Önceleri büyüklerimizi dinlerdik "bizim zamanımızda.." diyerek başlayan anıları, sohbetleri ve "o zamanı" yaşayan heyecanları..

Yaşam tekamülden ibarettir denir ya zaman tekamül etti sanırım sıra bize doğru geldi.

Şimdi ;biz anlatmaya başladık "bizim zamanımızda.." diyerek.
Ramazanları severim hep.
İnanç dünyası için özel bir anlam taşısa da geleneksel yaşamımızdaki yeri hoş bir zamandır bana göre.
çocukluğumda oruç tutmasam da her gece sahura kalkıp davulcuyu görebilmek için anneme yalvarırdık,hele ki davulcu bahçeye gelip de birde mani okursa kendimizi pek ayrıcalıklı hissederdik
Sadece ramazanlarda yapılırdı bazı yemekler ve bazı tatlılar.Mesela çifte kavrulmuş tahinden yapılan pide ramazandan başka yapılmazdı fırınlarda,bir de "gelinkız tatlısı"..
Biz çocuklara düşerdi akşamüzerleri ıspanaklı yumurtalı pideleri fırında kuyruğa girip yaptırmak,elimiz yakacak kadar sıcakken alıp top atılmadan eve yetiştirmek.
Hiç şaşmadan ailenin aynı satte toplanması çok hoşuma giderdi.Sofranın da bu kadar özenli olması tabii birde
İftar için hısım akraba davetleri,annemin metrelerce aldığı pazen kumaşların,pijama ve çorapların,babamın getirdiği kilolarca pirinç,şeker vs.nin ihtiyacı olanlar için paylaştırılıp düzenlenmesini severdim.
hiç değişmez bir şekilde bayrama bir kaç gün kala annemin yaptığı baklavanın şurubunun konulmasına babamın karışıp annemi çileden çıkarmasını severdim..

Geleneklerimiz inançların ötesinde bizi toplum olarak ifade eden kültür mirasımız aslında.
Şimdi düşünüyorum da acaba benim çocuğum çocuklarına ramazanları anlatabilcek mi..
Kaybolup gittiğimiz büyükşehirlerde kendimiz için zaman neredeyse yok olup gitti.
Bizim gibi...

ege

06.11.2002