|
|
|
|
|
|
Selam Arkadaşlar Yargıtay 22.Hukuk Dairesinin nin 2012/22230E ve 2013/9544K numaralı kararının tam metnini arıyorum yardımcı olan arkadaşlara şimdiden teşekkür ederim.
|
|
 |
|
 |
|
Dava: Davacı, fazla çalışma ve boşta geçen süre ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteğin reddine karar vermiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi F. Yücesoy tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Karar: Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacıya ödenmesi gereken boşta geçen süre ücretinin eksik ödendiğini, yine çalıştığı süre içerisindeki fazla çalışma ücretlerinin ödenmediğini belirterek anılan alacakların hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekilli, davacıya hak etmiş olduğu tüm ödemelerin yapıldığını beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davacıya boşta geçen süre ücretinin eksiksiz ödendiği, ayrıca davacının tıbbi mümessil olarak serbest zamanlı çalıştığı, çalışma saatlerini kendisinin belirlediği kabul edilerek, fazla çalışma alacağı bulunmayacağı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı taraf temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Satış temsilcilerinin fazla çalışma yapıp yapmadıkları hususu, günlük faaliyet planları ile iş çizelgeleri de dikkate alınarak belirlenmelidir. Genelde belli hedeflerin gerçekleşmesine bağlı olarak prim karşılığı çalışan bu işçiler yönünden prim ödemelerinin fazla çalışmayı karşılayıp karşılamadığı araştırılmalıdır. İşçiye ödenen satış priminin fazla çalışmaların karşılığında ödenmesi gereken ücretleri tam olarak karşılamaması halinde aradaki farkın işçiye ödenmesi gerekir.
İş sözleşmelerinde fazla çalışma ücretinin aylık ücrete dahil olduğu yönünde kurallara sınırlı olarak değer verilmelidir. Yıllık ikiyüzyetmiş saatle sınırlı olarak sözkonusu hükümlerin geçerli olduğunu kabul etmek gerekir.
Somut olayda, davacı işçi ilaç tanıtım elemanı olarak çalışmış olup davacı tanıkları yapılan toplantılarla birlikte haftalık kırkbeş saati aşan çalışmaları açıklayan anlatımlarda bulunmuşlardır. Dosya kapsamından davacının belli bir iş programı dahilinde çalıştığı, bu programın işçi tarafından düzenlense de bu programın işveren denetiminde olduğu anlaşılmaktadır. Davacının çalışma programının haftalık kırkbeş saat olan kanuni çalışma süresinde tamamlanıp tamamlanamayacağı gerekirse konunun uzmanı bilirkişiden rapor alınarak tespit edilmeli ve dosyadaki diğer deliller de bir değerlendirmeye tabi tutularak, ayrıca sözleşmedeki fazla çalışma ücretinin aylık ücrete dahil olduğu yönünde kural da nazara alınarak fazla çalışma ücreti isteği yönünden bir karar verilmelidir. Eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 03.05.2013 tarihinde oybirliği ile karar verildi.