Mesken tahliyesinde canı yanmayan pek yok gibi.
Hayatımda umarım bir daha mesken tahliyesi yapmam. Tahliye gecesi uykumda ceninlerle boğuşuyordum. Çünkü tahliye esnasında meskende kalanlardan birinin hamile olduğunu öğrenmiştim. Ev boşaltılırken hamile kadın fenalaşmıştı. Henüz 4 aylıkmış. Daha önce birinden duymuştum; 'hamileliğin ilk ayları riskliymiş'. Ne kadar doğru bilmiyorum.
Sonraki günlerde de, cenin rüyalarıma girmişti. Ağır bir psikolojik yaptırımdı bu. Tahliye ertesi büroya geldiğimde, 65 yaşındaki meslektaşım ömründe hiç mesken tahliyesi yapmadığını itiraf etmişti bana. Bunu daha önce söylememesinin gerekçesi olarak 'maalesef avukatlık eskisi gibi değil, ayakta kalmak için bunları da bilmen ve yapman gerekiyor. Şimdiki avukatlık bu' demişti. Doğru olmayabilir belki.
Ama avukatlık bu olmasa gerek!