amaç paylaşmaksa cesaretimi mazur görün;


Aç doğmuş sömürmüşüz helal sütünden
Biz bizi sömürmüşüz her bir hücreden
Ne etten kemikten ne de mal mamelekten
İnsanı bilen görür gönülden

Bahar gene gelir öteki sene
Güneş gene gelir öteki güne
Bülbül gene konar gider bir güle
Gül hikaye bülbül hikaye

Her bugünde ayrı yaralar gizli
Kimi görünür kimi görünmez izi
Kimi derindir kimi üstünden kiri
İzler kalır elbet her çeşidinden

İçten içe sükun gider gönüle
Ne dünya, ne mala, ne de mülküne
Bütün izlerin bilmecesinde
İnsanı duyarsın içinden içe

Birçok yazmış çizmiş anlatamamış
Anlatılmıyor ki bilen biliyor
Yeni bir umut vazgeçme diyor
Taptaze yarınlar inan bitmiyor