Herkesin tabiî ki farklı görüşleri ve kendince etik kuralları vardır. Bunun aksini düşünmek mümkün değildir. Ancak bu düşüncenin devamında, işin içinde hukuk var ise;

1)Anayasa madde 38/4 ‘e göre; “Suçluluğu hükmen sabit oluncaya kadar kimse suçlu sayılamaz” ,
2)Ceza hukuku derslerinde anlatılan ve ceza hukukunun temel prensiplerinden olan herkesin savunulma hakkı olduğu,
3)Her olayın kendi içinde değerlendirilmesi gerektiği,
4)Deliller toplanıp değerlendirildikten sonra mahkemeler tarafından hüküm kurulmasının beklenilmesi gerektiği,


gibi hususlar dikkate alınmadan “ben savunmam, sorgusuna bile girmem” demenin doğru olmadığı kanaatindeyim. Bu durum bence olsa olsa yargısız infaz ve intikam duygusunun tatmini olur, bu da bir hukuk devletinde olmaması gereken bir durumdur. Bu düşüncenin devamında da “yargılamaya gerek yok, asalım gitsin” denecekmiş gibi geliyor bana.


Saldırıya uğrayan avukatların sayısı tabiî ki de ürkütücü boyutlarda ve kesinlikle bir önlem alınmalıdır. Tüm hukukçuların birlikte hareket ederek bu konuda, bir an önce önlem alınmasını sağlaması gerekiyor ama savunmam demek bence bu işin çözümü değildir. Çünkü bu duygusallık olur ve duygusallığı hukukla karıştırmamak gerekir. Ayrıca avukat davada gerçekleştirilen eylemin tarafı da değildir, olmamalıdır. Davada kendini taraf olarak görmeyen avukata da cephe almam. Çünkü avukat mesleğini yapmaktadır ve bu savunulma hakkının bir gereğidir. Ayrıca sayın erdemekmekçi'nin belirttiği kriterleri de dikkate almadan hareket etmek -üstüne basa basa söylüyorum- BENCE meslek kuralları ile bağdaşmayan bir durumdur.