Eğer bir hayvan edindiyseniz eninde sonunda bir veteriner ile karşı karşıya kalıyorsunuz..

Atlar ile ilgilen veterinerler genelde sakin tabiatlı, hayvanınızın sağlığı ile bilgi veren insanlar.. Atlar genelde heybetleri ile ters orantılı hemen hastalanan hayvanlar.. Çıkaramadıkları gazlar ölümcül sancılara, hatta bağırsak düğümlenmelerine ölümlere neden olabiliyor.. Yuttuklar yel, açılan yaralar, hafif topallaması bir problem, gripleri parazitleri, dişleri..

Atlara yakın olan bir çiftlikte yaşayan köpeklere, kuzulara hatta tavuklara bakan veteriner size önerilerde bulunan, yol yordam gösteren insanlar..

Ama şehire geldiğinizde küçük kediniz köpeğinizi götüreceğiniz veterinerlere gelince boyut ve ifade bir anda değişiyor.. Her şeyden önce veterineriz şirin bir ifade takma zorunluluğu duyuyor olmalı.. Tüm kediler harika, bütün köpekler şirin ve efendi..

Sanki onlar hayvan değilde birer insan haline geliveriyorlar.. Oğlumun kedinsini ilk veterinere götürdüğümde sevimli bir bey "Ay bu çok şeker, bu şekerin annesi kim?" diye sorduğunda biz ciddiye alıp.."Vallahi biz bunu pet shoptan aldık, annesinin kim olduğunu o yüzden bilmiyoruz" dedim.. Çocuklar gül gül yerlere yattılar..

Veteriner açıkladı.. "Yani annesi siz misiniz diye sordum.." Oğlum devreye girip kendi kedisi olduğunu anlattı veterinerde benden kurtuldu..

Veterinerden çıktıktan sonra bir saat kadar söylendim.. "ben daha güzellerini doğrudum.. ben kedi annesine mi benziyorum" diye..