Her devlet üniversitesi öğrencisi nasıl aynı değilse,her vakıf üniversitesi öğrencisi de aynı değildir.Nasıl okuduğumu ben bilirim.Her zaman derim ki keşke ama keşke devlet üniversitesinde okusaydım da şu bambaşka olan üniversite hayatını bende yaşasaydım.Fakültemden görüştüğüm arkadaşlarım olsaydı,uzun zaman sonra "...ben fakültedeyken..."diye başlayan cümleler kurabilme imkanım olsaydı.Keşke 60 yaşımda adliye koridorlarında karşılaştığım arkadaşlarımla "...hatırlıyor musun ne eğlenmiştik,ne çekmiştik... hani hatırlıyor musun bir keresinde..." diye anıları yadedip duygulanabilme imkanım olsaydı.Keşke "neydi o günler"diyebileceğim günlerim olsaydı.Keşke benimle aynı sıkıntıları çeken arkadaşlarım olsaydı ve onlarla hayat dair birşeyler paylaşabilseydim.Keşke arkadaşlığın,dostluğun ne olduğunu bende yaşayabilseydim.Keşke,hayatın araçlarını amaç olarak gören insanları tanımasaydım.Keşke yalanın mükafatlandırıldığı,riyakar sevgilerin gölgesindeki satın alınmış mutlu hayatları izlemeseydim ve kimse için üzülmeseydim,kiseye şaşırmasaydım.Keşke "...amaaan okulum uzarsa uzasın" deme şansım olsaydı.Keşke ders çalışırken,sadece bir gece olsun içimde, kalma stresini,korkusunu taşımadan rahatça çalışabilseydim.Keşke,fakülte hayatım boyunca her günüm aileme yük olduğum düşüncesiyle geçmeseydi.
Yalnız;
Şunuda hep derim iyiki ben,okulumu vaktinde bitirdim.İyiki bu şansa sahipmişim.İyiki harika bir ailem var.İyiki ben aileme verdiğim her sözü tutabildim.İyiki ben Türkiye'nin en kaliteli hocalarından eğitim aldım ve iyiki ben hukuk okudum.İyiki oradan arkadaşlarım olmadı.İyiki o kadar insanın içinde mükemmel karaktere sahip dürüstlüğünü koruyabilen insanlar gördüm.İyiki sorumluluk duygusu olanla olmayanın farkını görebildim.İyiki hayata kapılmadım.İyiki hala sağlıklıyım.İyiki şımarmadım.İyiki çalıştım.İyiki defalarca çalıştım ve iyiki herkesin özendiği o üniversite hayatını,kendi hayatım için sildim.
Vakıf üniversitesi ile devlet üniversitesi arasındaki tek fark içinde bulunulan ortamdır.Dış görünüştür,yaşam tarzıdır.İçine girdiğinde ya erir yok olursun ya da dimdik durursun,ya rezil olusun ya vezir olursun,ya eğitimini alısın ya aklını gezdirirsin,ya iyi bir hukukçu olursun ya da fakülteli bomboş bir beyin olursun.Hayır demesini bilmezsen,ne zaman neye öncelik verilmesi gerektiğini anlamazsan bitersin.Her zaman ve her yerde olduğu gibi bu,sana bağlıdır.Bu karakterinin kuvvetine baglıdır.

Şimdi arkadaşlar;
Hangi vakıf mezunu veya hangi devlet mezunu çıkıpta benden farklı olduğunu söyleyebilir.Kim çıkıpta sen vakıf mezunusun ve boşsun,emeksizsin diyebilir?Kim kendisiyle beni veya vakıfta okuyan diğer arkadaslarımı kendisinden farklı görebilir ve hangi devlet üniversiteli,kendi ortamının gerçeklerini benim kadar açık yürekli yazabilir?
Bütün hukukçuların aldığı eğitim seviyesi aynıdır.Farkı yaratan hukukçunun kendisidir.O nedenle eğitim bakımından eşit olduğumuzu kabul edelim ama iyi hukukçuluk konusunda kim ne kadar iddalıysa iddialı olsun.Saygılar...