T.C.
YARGITAY
15. HUKUK DAİRESİ
E. 2009/2806
K. 2009/2828
T. 13.5.2009
• ESER SÖZLEŞMESİNDEN DOĞAN ALACAK ( Üst Düzey Teknoloji İle Gerçekleştirilen Eser Sözleşmesi İlişkilerinin Dahi 4077 Sayılı Yasa’nınUygulanamayacağı - Asliye Hukuk Mahkemesinin Görevli Olduğu )
• ÜST DÜZEY TEKNOLOJİ İLE GERÇEKLEŞTİRİLEN ESER SÖZLEŞMESİ İLİŞKİLERİ ( Dahi 4077 Sayılı Yasa’nınUygulanamayacağı - Asliye Hukuk Mahkemesinin Görevli Olduğu )
• GÖREV ( Üst Düzey Teknoloji İle Gerçekleştirilen Eser Sözleşmesi İlişkilerinin Dahi 4077 Sayılı Yasa’nınUygulanamayacağı - Asliye Hukuk Mahkemesinin Görevli Olduğu )
4077/m.3/e
ÖZET : Dava, eser sözleşmesinden dolayı oluşan alacağın tahsiline ilişkindir. Üst düzey teknoloji ile gerçekleştirilen eser sözleşmesi ilişkilerinin dahi 4077 sayılı yasa kapsamında kalmasını ve bunlardan kaynaklanan uyuşmazlıklara da Tüketici Mahkemelerinde bakılmasını gerektirir ki, bunun yasanın amacına aykırı olduğu açıktır. Buna göre istisna sözleşmesinden doğan ilişkileri de 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun hükümlerinin uygulanması hukuken olanaklı değildir. Nitekim Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun kararında bu husus belirtilmiştir. Somut olayda taraflar arasındaki hukuki ilişki eser sözleşmesinden kaynaklandığından, davada Asliye Hukuk Mahkemesi görevlidir.

DAVA VE KARAR : Dava, eser sözleşmesinden dolayı oluşan alacağın tahsiline ilişkindir.

4077 Sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun’un 3/e maddesinde tüketici, “bir mal veya hizmeti ticari veya mesleki olmayan amaçlarla edinen, kullanan veya yararlanan gerçek ya da tüzel kişi” olarak tanımlanmıştır. Bu tanımlamaya göre yasa, hazır bir malı veya hizmeti satın alarak onu günlük yaşamında kullanan veya tüketen kişiyi korumaktadır. Bir başka deyişle yasa kapsamına, dar kapsamlı mal ve hizmet ilişkileri olağan tüketim işleri alınmıştır. Aksi bir yorumun kabulü, üst düzey teknoloji ile gerçekleştirilen eser sözleşmesi ilişkilerinin dahi 4077 sayılı yasa kapsamında kalmasını ve bunlardan kaynaklanan uyuşmazlıklara da Tüketici Mahkemelerinde bakılmasını gerektirir ki, bunun yasanın amacına aykırı olduğu açıktır. Buna göre istisna sözleşmesinden doğan ilişkileri de 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun hükümlerinin uygulanması hukuken olanaklı değildir. Nitekim Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 26.2.2003 gün ve 2003/15-127 E., 2003/102 K. sayılı kararında bu husus belirtilmiştir. Somut olayda taraflar arasındaki hukuki ilişki eser sözleşmesinden kaynaklandığından, davada Asliye Hukuk Mahkemesi’nin görevli olması nedeniyle yerel mahkemece görevsizlik kararı yerine esas hakkında karar verilmesi yerinde görülmemiş kararın bozulması gerekmiştir.

SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle kararın BOZULMASINA, bozma nedenine göre davacılar vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, ödedikleri temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine, 13.05.2009 gününde oybirliğiyle karar verildi.