Alıntı: Müvekkil de çıkıp dilekçe ne onun, ne bunun, benimdir, der mi? Bir de olaya müvekkil açısından bakalım.

Cevabımda bu sorunuza önceden dokunmuş; "Dilekçeyi olsa olsa müvekkile hediye ederim." demiştim. Bence dilekçe gerçekten de olacaksa müvekkilin olmalıdır. Müvekkilin meselesinin çözümü için meydana getirilmiştir, müvekkilin o meselesi olmasa idi öyle bir dilekçe hiç varolmayacaktır. (çok mu ütopik bir bakış açısı oldu?)

Diş hekimi olduğumuzu farz edelim. Stajyerim/asistanım, yanımda staj yaptığı dönemde hastama bir porselen diş yapmış olsun. Stajı biterken, bana olan siniri ile ya da "Ben yaptım! Yaptığımı geri alırım." düşüncesi ile hastayı bulup ağzındaki dişi söksün. Meta farklı ama tarz buna benziyor.