Serçenin biri bahar günü dalgın dalgın uçuyormuş. Bir anda farketmiş ki, bir yolun üstünde uçuyor ve karşıdan da motorsikletli bir adam geliyor.
Her ikisi de çarpışmayı engellemek için ellerinden geleni yapmışlar ama nafile. Serçe “çotaaank" diye kaska çarpıp düşmüş.
Motorcu sıkı bir hayvansevermiş. Hemen atlamış motordan, koşmuş serçenin yanına. Serçe baygın yatıyor. Kıyamamış, bırakamamış yolda; almış getirmiş eve.
Eskiden kalma bir de kafesi varmış evde. Baygın serçeyi kafesin içine güzelce yerleştirmiş. Yanına biraz su, biraz ekmek koymuş, vurmuş kafayı yatmış.
Bizim serçe bi müddet sonra ayılmaya başlamış. Daha tam seçemiyor ortalığı. Bir bakmış parmaklık, ekmek, su var bulunduğu yerde.
Birden dank etmiş vaziyet: “Motorcuyu öldürmüşüz beaaa! “