anlatılan kim olursa olsun hep eksiktir bir şeyler
anlatılandan yana
anlatan bilmez eksik kaldığını
anlatamaz her zaman satırlar

buzdan cezvelerde sür sen ocağa
buram buram kahveleri
istediğince özen
dilediğince sarıl
sen sarıldıkça düşer kucağındakiler
ıslat göz yaşlarınla geceyi
o zaten kurumadı ilk günden beri

gözlerinle
cezvelerde buram buram
tatlı kokusu yaşamın
o denli acı kalmış
hep bir yara kapanmayan
kapanmaya çalıştıkça deştiğin
o kan değil mi hem damarlarında
hem dilinde gezen
tattıkça sevdiğin
sevdikçe tattığın

bir garip sevda sende yaşam
rengarenk bir karanlık
buğulu ama soğuk
ve o denli bir yanında kalan
saklanmaya çalıştığın
saklamaya çalıştığın aslında
sarılmaya çalıştığın
boynunda

ellerini gözlerini
odaları koltukları kitapları
havanlarda dövdüğüm suyu
pusunu gözlerimin
içimde kalan geçmişten
unuttuğumu sanıp anımsadığım
ne varsa

neresi olursa olsun
evlerde sokaklarda
loş barlarda
ve müzik sesinin renginde

imkansızı
ve yaşananları
tükettiğim sızıları
kanayan yaraları
ve kurtlananları

çizdiğim yazdığım
karaladığım
resmettiğim
işlediğim
söylediğim
söylemediklerim
ve söylemeyeceklerim

gördüklerim
hissettiklerim
ellediklerimle
birlikte
içine seni katıp
boşluk yarattım
kapıp koy verdim öylesi
benden uzağa