Sayın Şehper ve Sayın Sibel,

Kaygı ve eleştirilerinize EVET derken,Sayın Şehper'in "velhasıl hakkındaki tüm yargılar yine erkekler tarafından verilen " tesbitine katılmadığımı belirtmek istiyorum.
Öteki pencereden bakınca ben de hoşnut değilim.Acaba erkekler hangi koşullarda yetişmiştir?
İnanın bu ülkede,negatif anlamda her şey (haksız,hırsız,çulsuz, başarısız v.b) olmak çok kolay,pozitif anlamda bir şey (haklı,uslu, suçsuz, helalinden zengin,ruhen dengeli,başarılı) olmak gibi ,vatandaş olmak,erkek olmak , genç olmak,kız olmak,kadın olmak ve de baba olmak o kadar zor ki,ne olur boşlukları, haksızlıkları, çarpıklıkları sadece kadın olmaya indirgemeyin.
23-25 yaşlarında ,biri kız ,ikisi de üniversite son sınıfta okuyan iki evlat babasının yerine, ve de Anadolu'nun ortasına (veya doğusuna,ya da güney doğusuna farketmez) koyun kendinizi. Nasıl yapardınız? Nasıl yetiştirirdiniz çocuklarınızı? Nasıl yetişirdiniz onlara? Ne kadarını doğru,ne kadarını yanlış yapardınız bilmiyorum ama; inanın çook bocalardınız çook benim gibi. Çocuklarımızın isteklerini öneri gibi algılasak belki sorun'un büyük kısmını çözeceğiz ama ,oraya gelinceye kadar da köprünün altından çok sular geçecek ,hem biz, hem de çocuklarımız büyümüş olacağız.
Nihayet; toplum,başta (beğenmeyenler olarak) sizler ,(çaresizlikler içinde ve sabretmek durumunda olan )bizler ve haklarında çok az şey bildiğimize inandığım (ve kendisini bir şeylere adamaları gereken ) evlatlarımız arasındaki yakınlaşma ve uzlaşma ile büyüyecek,değişecek, gelişecek gibi.Ne dersiniz?
Selam ve saygılar.