Mesajı Okuyun
Old 03-11-2008, 18:49   #3
ahmetyılmaz

 
Varsayılan

T.C.
YARGITAY
Dördüncü Ceza Dairesi
Esas No
: 1979/07837
Karar No
: 1979/07867
Tarih
: 14.12.1979

GÖREVİ KÖTÜYE KULLANMAK

MANEVİ TAZMİNAT
ÖZET:
Görevi kötüye kullanmak suçunda TCK.nun 38. maddesinde öngörülen "Şeref ve haysiyet kırıcı" kişilerin bedensel bütünlüğüne zarar verici" saldırı eylemi nitelikleri bulunmamaktadır. Bu nedenle tinsel (manevi) ödenceye hükmolunamaz.
Görevi kötüye kullanmaktan sanık Hasan'ın yapılan duruşması sonunda; ( TCK.nun 72 , 240 , 647 sayılı Kanunun 4 - 6. maddeleri gereğince 2.000 lira ağır para cezasiyle mahkumiyetine ve cezasının ertelemesine dair (Salihli Asliye Ceza Mahkemesi) nden verilen 23.7. 1979 günlü hükmün Yargıtay'ca incelenmesi sanık vekili tarafından süresinde istida ve şartı depo parası verilmek suretiyle ifa edilerek dava evrakı onama isteyen 26.11.1979 günlü tebliğ name ile daireye gönderilmekle okundu, gereği konuşulup düşünüldü:

Sanığa memuriyetten mahrumiyet cezası verilmemesi, kabul itibariyle de her bir müdahil için beşyüzer lira manevi tazminata hükmedilmiş olmasına göre; ayrı ayrı nisbi harç alınması gerekli iken tazminatın toplamı üzerinden eksik nisbi harç tayini, aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi sayılmamış ve sair itirazlar yerinde görülmemiştir. Ancak:

TCK.nun 38. maddesi uyarınca müsbet suçun şeref ve haysiyeti ihlal eden suçlardan bulunmadığı gözetilmeden sanığa; müdahiller lehine manevi tazminat yükletilmesi,

Bozmayı gerektirmiş ve sanık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde bulunmuş olduğundan tebliğnamedeki onama isteyen düşüncenin reddiyle hükmün bu sebepten dolayı (BOZULMASINA) , ve depo parasının geri verilmesine, 14.12.1979 gününde oybirliği ile karar verildi.


YKD.1980/07