Merhaba

Mağdur ve şüpheli dışında başkaca bir tanığın olmadığı vakalarda suçlama nasıl ispatlanmalıdır?

Sorunumuz budur.

Tanığın olmadığı bir ortamda yaralama eyleminde ,tanık olmadığı için ,süpheli eylemin yaptırımlarından korunmakta mıdır?

Tanığın olmadığı bir gasp eyleminde,tanık yok diye ,süpheli eylemin yaptırımlarından korunmakta mıdır?

Bu soruyu tüm suçlamalar bakımından sormak mümkündür.

Fakat en şiddetli tartışmalar daha çok kadına yönelik
cinsel suçlar söz konusu olduğunda yaşanmaktadır.Hatırlanacaktır,evlilik içi tecavüz söz konusu olduğunda,şikayete bağlı suçlamanın kötüye kullanılacağı endişesi tartışmaların merkezini oluşturmuştu.

Yine 4320 sayılı Ailenin Korunmasına Dair Kanun ile ilgili olarak da talep edilen korumanın reddinde de benzer gerekçeler sık sık dile getirilmektedir.

Hakların kötüye kullanılma ihtimalleri bütün herkes için teorik olarak mümkündür .Böyle bir ihtimal var diye hak kullanımını ortadan kaldırmayı önermek ise mümkün değildir.

Hakların kadınlar tarafından kötüye kullanılma ihtimali de herkes kadardır.

Fakat hakların kadınlarca(özellikle cinsel suç mağdurlarında) kullanılmama ihtimali ise herkesden daha fazladır.Hakların kullanımında karşılaşılan sosyal ve ispat sorunları bunun ilk akla gelen sebebidir.

Ben de şahsen tanık olduğum bir olayı örnek vererek satırlarıma son vereceğim.

Kadın neredeyse doğum yapmak üzereydi. 4 çocuğu vardı ve 5.si doğmak üzereydi.Derhal boşanmak istediğini söylüyordu.. Nafakasız,tazminatsız.Ev kadınıydı,hiç bir geliri yoktu.Bir an önce davanın bitmesini ve cocuklarımın velayetini istiyordu.

Kendisine yasal diğer haklarını hatırlatıldığında hiç ilgilenmedi.Talebi gibi anlaşmalı boşandılar.

Arkaplan:Baba yıllardır öz kızına tacizde bulunuyor ,çocuk
çok korkutuluyor ve reşit olduğunda da taciz devam ediyor.Çocuk bir gün dayanamayarak annesine olayı anlatıyor.

Kadın çılgına dönüyor eşine hesap soruyor ve almış olduğu yanıt,tanığınız var mı?



Saygılarımla

Not:Yasal olanaklar kendisine hatırlatıldığında çocuk ve annnesi neyle karşılaşacaklarını tahmin ettiklerini ve simdilik şikayet yoluna başvurmak istemediklerini belirtmişlerdir.Sağlıklı karar vermelerine yardımcı olmak ve yaşanan yıkıcı süreçle başedebilmek için anne ve çocukları bir ruhsal destek merkezine yönlendirilmiştir.