Yasama dokunulmazlığı konusundaki mevcut düzenlemeyi, ideal hukuk yerine toplumsal gerçekler açısından yaklaşmak gerektiği düşüncesindeyim.

Zira, yasama dokunulmazlığı, Meclisi, soruşturmalardan kaçanların sığındığı bir yuva haline getirmekte ve toplumun gözünde Meclis'in, saygınlığını, inandırıcılığı yok etmektedir.

Ortaya çıkarılan yolsuzluk konularının kapatılması, kamu vicdanını zedelemektedir. Sonuçta, adalet kavramı da yara almaktadır.

Bu husus, siyasi partilerin seçim propaganlarına bile yansımaktadır.

Bu nedenle, yasama dokunulmazlığına, belli sınırlar içerisinde dokunmak gerekir.

Keyfi uygulamaları engelleyecek sınırlamaların bulunması gerekmektedir.

Çeşitli nedenlerle ceza hukukunda eşitlik ilkesine istisna getirilmektedir. Ama bunu yaparkende kişilerin hayatları boyunca- devamlı aynı kişilerin milletvekili seçildiği çarpık bir seçim sisteminde- haklarında hiç kovuşturma yapılmaması yol açaçaktır. Dolayısıyla, eşitlik ilkesinin alamını kaybetmesine neden olabilir.

Saygılarımla,