Sayın bir dost,

Fıkranız gerçekten enfesti ve bana bir başka anekdotu hatırlattı:

Kars'ı Ermeni çeteciler işgal ettiğinde, ahaliyi bir hizada sıraya dizerler ve çetecilerin reisi kılıcıyla sıranın bir ucundan başlayarak sıradakilerin başlarını tek tek kesmeye başlar. Bu esnada, sıranın öteki ucunda bulunan Memo, sıranın diğer ucunda neler olup bittiğini merak ederek görebilmek için başını öne uzatınca, yanındaki, endişe içinde dirseğiyle Memo'yu dürterek şöyle der: "Ula Memo, başını tez geri çekesan, hizayı bozursan, başımıza iş açacaksan!..."

"Yargıtay'da Neler Oluyor" başlıklı sayfadaki bir yazımda şöyle demişim:

"Menfaat ortaklığı içinde olan kişiler gece gündüz demeden dayanışma gösterirlerken ve gece yarısı saat 03 veya 04 demeden menfaatleri uğrunda birbirlerini arayıp, hatır gönül sorup yardımlaşırken, "İYİLER" ise yorganlarını başlarına çekip mışıl mışıl uyumaktadırlar. "İYİLER" birbirlerinin dertlerini bile dinlemekten acizdirler, çünkü dert dinlemek menfaat sağlamaz, çünkü iyilerin dayanışması ranta dayanmaz, o yüzden de heyecan ve iştah yoktur hiçbirinde..."

Burdan yola çıkarak, aklıma bu sefer de şunlar geldi:

KÖTÜLER daima "çete" kurmaya temayüllüdürler. Çete kurmak ise bir "organizasyon ve örgütlenme" işidir. Bu yüzden olsa gerek, KÖTÜLER daima organize bir şekilde örgütlenerek çete kurarlar. İYİLER ise, menfaat motivasyonundan yoksun kaldıklarından, bu konuda çok zayıf ve isteksizdirler. İYİLERİN kurduğu en büyük organizasyon "DEVLET" ise de, DEVLET içinde de her daim şu veya bu oranda KÖTÜLER barınmakta olduğundan ve KÖTÜLERİN organize olma, örgütlenme, çeteleşme kabiliyetleri doğal olarak çok yüksek olduğundan, İYİLER genelde mağdur, mazlum ve masum durumda kalırlar. KÖTÜLERİN çoğalma potansiyeli her zaman çok yüksektir. DEVLET içinde İYİLERİN tek bir sığınağı, tek bir "içkale" vardır. O da "HUKUK" ve "HUKUKÇULARIN" egemen olduğu alandır.

Bu yüzden tuz kokmamalıdır...

Tuz kokmuş ise, risklere aldırmadan başımızı öne doğru uzatarak sıranın ötekinde ucunda ne olup bittiğini anlamaya çalışmalı ve gerekirse başlarımızı tek tek uçuran çetecileri boğmalıyız.

Bir kez daha, olmadı bir kez daha saldıralım ve boğalım onları...

Boğalım onları...