Havaalanı aramaları da cezaevi aramaları da mevzuatta yer alan özel düzenlemelerdir.

Her iki konunun da yasal (ve hatta havaalanları için ulusalüstü mevzuat) düzenlemeleri, 1136 sayılı Yasa'ya ve 2802 sayılı Yasa'ya göre özel hükümdür.

Ancak sapla saman karıştırılırsa, "havaalanına girerken, cezaevine girerken aranıyor avukat ve yargıçlar, o halde mesela, mesala, hah, adliyeye girerken de aransın. Öyle ya, uygulamada birlik olsun. Zaten Danıştay saldırısı da hala belleklerimizde" denirse işte bu olmaz.

Özetle, avukat ve yargıç, havaalanına girerken çantasını ve üzerini (metal unsur yönünden) aratacaktır. genel düzenleme-özel düzenleme ayrımının sonucudur bu.

Onun dışında ister adliyeye girerken, ister adli (tabii ki ağır cezayı gerektiren suçüstü hali hariç), ister önleme araması olsun avukatın ve yargıcın üstü aranamaz.

"Ne var canım, ben kendime güveniyorum, arasınlar beni" de denemez.

Yargıçları bilemem ama m.58 hükmü avukatın kara kaşına kara gözüne getirilmiş bir düzenleme değildir. Burada korunan avukat değil, avukatın sır saklama yükmlülüğüdür; yani aslında müvekkilleridir.

İşte bu yüzden, avukat bu "hakkından" feragat edemez.

Selam ve saygı ile...