Çok talihsiz bir olay Yalnız bir insan bu kadar oynar kameralara yani.

Berbat bir durum bu..
Yalnız kaldığınızda çığlık çığlığa en detone sesinizle şarkı söylersiniz hani çevreyi umursamak zorunda olmadan.Ya da abuk subuk başka birşey yaparsınız kimsenin görmemesi gereken,dolayısıyla tamamen savunmasızz olursunuz. Sonra bir anda orada olmaması gereken herkesin sizi izlediğini farkedersiniz.
Korkunç bir andır ama malesef yapacak bir şey yoktur. Boşuna uğraşmayın! Bunu hiçbir şekilde toparlayamazsınız. Aradan zaman geçse de izi kalır hep bu utancın. Siz unutmak istersiniz o iğrenç anı ama kimsenin size bu olayı unutturmaya niyeti yoktur.*Bununla yaşamaya başlarsınız veee insanoğluyuz neticede bu tür bir olaya karşı da bağışıklık kazanmaya başlarız. Yavaş yavaş gelişen bir pişkinlik. Canım ben böyleyim neticede kimseye bu konuda hesap verecek değilim! şeklinde. Zannımca tek çıkar yol da budur. Ben böyle yaptım yani.


*Bkz Bridget Jones'un günlüğü -1. Bölümde kızcağızın başına gelenler ve maruz kaldığı tüm o alaycı bakışlarrrr!!