Temmuz 2014 te iühf den mezun oldum. Ankara'ya döndüm, Ankara barosunda staja başladım. Günler geldi, geçti; şu an neredeyse stajım bitmek üzere ama üzülerek söylüyorum, ben umudumu kaybettim. Gücüm tükendi, resmen kırıldım. Mezuniyetten sonraki boşlukla birlikte gelen boşluk hissi yerini derin bir sıkıntıya bıraktı. Üzerimde öyle bir yorgunluk var ki, bu durumun içinden çıkamıyorum bir türlü. Bir raddeye kadar tolere etmeye çalıştım ama insan belli bir yerden sonra direnemiyor...

Hasılı kelam, kendimi bitkin, tükenmiş ve güvensiz - özgüvensiz hissediyorum. Toparlanmak istiyorum ama sanki duvarları zeytinyağıyla yağlanmış bir kuyunun dibinde duvarlara tırmanmaya çalışıyor gibiyim. Bu durum beni giderek sıkmaya başladı. Saygıdeğer meslektaşlarımın tecrübeleri ve önerileri doğrultusunda bu durumumu aşmayı ümid ediyorum.