Sevgili Stj.Av.Emin. Hukuk Fakültesinden mezun olduğunda karşılaştıklarının öğrendikleri ve umduklarından çok farklı olduğunu görerek hayal kırıklığına uğrayan meslektaşlarımızın öyküleri bilinmektedir.Mesleğimizin bir şekli ile zirvesinde olan baro başkanlarına dahi sorsanız onlar da "mesleğe başladıklarında hayal kırıklığına uğradıklarını söyleyeceklerdir"..Yeni bir avukatın beklentileri yüksektir , mesleğini icra etmeye açtır. Ama karşılaştıkları onu şaşırtır.Mesleğe tam manası ile başlamamış olsan da sende bu hayal kırıklığı yok belli ki..Umutlusun. Umutlu olman da çok güzel. Umarım bu umudu yitirmezsin. Sana bir de sitemim var.Elbette mesleğimizi icra ederken ölçümüz sadece para değil. Sen de bunu söylemişsin.Ancak İzmir'de 600 YTL'ye çalışan avukatları İstanbul'a çağırırken biraz hoş olmayan bir üslup kullanmışsın bence..Ne yani onlara iş mi bulacaksın orada.Herkes para kazanmak ister ama az kazanan bir avukat senin "ben olsam simit satardım" dediğin gibi mesleğini değiştirmiyorsa bu o mesleğe olan aşkındandır. İşini az kazansa da sevmesindendir. Kaldı ki bu "simit satma" cümleleri çok da inandırıcı değil. Ben de az kazanan avukatlardanım. Ama mesleğimi seviyorum ve daha fazla kazanmayı herkes gibi istesem de avukatlığı bırakıp simit satmam , ya da istanbul'a yerleşmeyi düşünmem..Bizler merkezinde çoğu kez elimizde olmayan nedenlerle "para"nın konduğu ancak çok kutsal bir meslek icra ediyoruz. Maalesef kazandığımız para insanca yaşamamıza yetmese de bu mesleği seviyoruz. Daha iyi koşullarda ve maddi olanaklarla çalışmanın şartlarını yaratmak isteriz ancak bunda başarılı olamayabiliriz de ...Ama bu da önemli değil..Ciceron atamızdan bunu öğrendik çünkü..Saygılar..