Alıntı: Yazan Jeanne D'arc ...Ayrıca toplumda, adalet sisteminin gerçeği ve kurgusunu ayıracak bilgi/düzey olsaydı gerçekten; ne Amerikan dizilerindeki gibi bir yargı sistemi ve ne de Hulusi Kentmen'li Türk filmlerindeki gibi hakim/avukat beklentisinin olması gerekirdi değil mi? Sırf mahkemede edebiyat yapmadığı için, mesleki vasıfları sorgulanan ve hatta sorgunun ötesinde hakkında menfi hükümler verilen onlarca meslektaş hikayesi dinlemişizdir yurdum insanından. Saygılarımla.

Sanki bahsi geçen programla bir kez karşılaştım. Cübbelerle koltukta kavga edip, taraf tutuluyor, yargılama yapılıyordu vs. Cübbe konusu bana garip geldiyse de, TV lerde garip olmayan ne kaldı ki düşüncesiyle üzerinde pek durmadığımı itiraf ediyorum.

Ama sayın D'arc'ın yukarıdaki mesajı da, ciddiye alınmalı mı sorusuna da haklılık kazandırıyor doğrusu.

Hamam filminde hamamcıların ayaklanmasını yadırgayanlardandım. Burada fark yok gibi geliyorsa da, icra edilen bir sanat değil.

Aslında başka bir açıdan da, mevcut tabloya, yani ülke gerçeğimize, belki bilerek belki bilmeyerek, tiyatral bir nitelik kazandırdıklarını bile söyleyebilirim Zira kendisini ilgilendiren her konuda susup, kendisini ilgilendirmeyen her konuda ahkam kesmeye alışmış bir toplumun, dedikodu/paparazzi boyutundan sıkılıp mertebe atlayarak, açık açık yargılayıp hüküm kurma hakkını kendilerinde bulduklarının ve aşama katedildiğinin bir göstergesi aslında.

Bu açıdan sergileneni "kötü bir mizah" olarak değerlendirip, kanalı değiştirmekle yetinmek de mümkün...

Saygılarımla...