Türkiye'de veya benzer ülkelerde "İdeal hukukçu kimliği" kağıt üzerinde kalır. Gerçek hayatımızda böyle bir kimlik yoktur.

Hukukçunun, tam bağımsız olabilmesi için, herşeyden önce ekonomik kaygısının olmaması gerekir. Karnı doymayan, asgari yaşam garantisi olmayan bir hukukçunun adil olması, idealist hukukçu olmaktan daha üst mertebede bir yer edinmesini haklı kılar ki bunun mümkün olmayacağı açıktır...

İdealist olmak, ideal bir "hukukçu" olmak için yeterli de olmayabiliyor.

Gerçek hayatta maalesef ideal hukukçu kimliği yoktur.